Sinds 2015 kennen we de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Het doel ervan is de burger helpen zo lang mogelijk zelfstandig te blijven. Daar naast moet de zorg efficiënter en goedkoper worden. Wat houdt deze wet eigenlijk in? Wat valt eronder en hoe vraag je hulp aan via de Wmo?
De zorg in Nederland
Het Nederlandse zorgstelsel omvat de volgende wetten:
- De Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO). Dit is een wet die als doel heeft burgers zo langdurig mogelijk thuis te laten wonen en mee te laten doen in de samenleving. De gemeente is verantwoordelijk voor de uitvoering van de Wmo.
- De Wet langdurige zorg (Wlz). Deze wet is er voor mensen die in een instelling moeten verblijven, of thuis 24 uur zorg krijgen. Denk hierbij aan zorgbehoevende ouderen of mensen met een chronische ziekte, ernstig psychiatrisch ziektebeeld, een lichamelijke handicap of een verstandelijke beperking.
- De Zorgverzekeringswet (Zvw). Kort gezegd: de wet die bepaalt hoe we ons verzekeren tegen ziekte. Dit doen wij door onze maandelijkse premie aan de zorgverzekeraar en de inkomensafhankelijke premie.
- De Jeugdwet. Deze wet regelt de zorg voor minderjarigen, die om wat voor reden dan ook ondersteuning nodig hebben. De gemeente is verantwoordelijk voor de uitvoering.
Wmo: voor wie? En wat valt eronder?
De Wmo is er voor burgers die geen 24 uur zorg nodig hebben. De gemeente is eindverantwoordelijk voor de uitvoering ervan. Meestal besteedt de gemeente de uitvoering van de diensten uit aan gespecialiseerde organisaties, bijvoorbeeld zorgorganisaties. Wat voor soort diensten vallen onder deze wet? Er zijn drie typen Wmo-voorzieningen:
- Algemene voorzieningen. Dit zijn voorzieningen die voor iedere inwoner van de gemeente beschikbaar zijn. Voorbeelden van algemene voorzieningen zijn activiteiten in een buurthuis of een maaltijdservice (tafeltje-dekje).
- Maatwerkvoorzieningen. Heb je ondersteuning nodig die echt afgestemd is op jouw hulpvraag? Dan heeft de Wmo maatwerkvoorzieningen. Denk hierbij aan bijvoorbeeld aanpassingen aan je huis, zoals een traplift. Ook dagbesteding en begeleiding vallen hieronder. Voor deze ondersteuning is een indicatie nodig via het CAK.
- Vervoersvoorzieningen. Deze voorzieningen zorgen ervoor dat burgers zich kunnen blijven verplaatsen. Vervoer per regiotaxi valt hier bijvoorbeeld onder, maar ook de aanschaf van een scootmobiel. Ook hiervoor is een indicatie nodig.
Hoe vraag ik hulp via de Wmo aan?
Hoe gaat een aanvraag voor ondersteuning via de Wmo in zijn werk?
- Doe bij je gemeente een melding van je hulpvraag en behoefte aan ondersteuning. Dit kan in de meeste gemeenten online of telefonisch.
- Een gesprek met de gemeente volgt, het zogenaamde ‘keukentafelgesprek’. Wat heb je nodig? Wat kun je nog zelf? Wat kunnen familie en andere naasten voor je betekenen?
- De gemeente maakt vervolgens een verslag van het gesprek.
- De gemeente doet een voorstel voor een bepaalde voorziening.
- Je geeft aan of je het eens bent met het voorstel of niet. Zo ja, dan onderteken je en stuur je het op.
- De gemeente beslist voor welke voorzieningen je in aanmerking komt. Ben je het hier niet mee eens, dan kun je bezwaar aantekenen.
Moet ik een eigen bijdrage betalen?
Voor een maatwerkvoorziening betaal je een vaste eigen bijdrage van €17,50 per maand. Voor een algemene voorziening varieert de eigen bijdrage per voorziening. Daarnaast is deze afhankelijk van je leeftijd en die van je eventuele partner.
Meer informatie
Nuttige informatie over de Wmo, het aanvragen hiervan en het regelwerk dat erbij komt kijken, vind je op regelhulp.
Tekstbureau Zorg Verwoord helpt gemeenten om de Wmo helder te maken voor de burger. Dit alles in duidelijke taal die iedereen begrijpt.
Leave A Comment