Schrijven voor de zorg: 4 tips

Tekstschrijver zijn voor de zorg: het is uiteindelijk hetzelfde als schrijven voor welke tak dan ook. Toch? Ja en nee. Schrijven voor zorg en welzijn is schrijven voor een diverse groep mensen. Van loodgieter tot hoogleraar tot minister. Schrijven voor de zorg is ook schrijven voor mensen die op een of andere manier kwetsbaar zijn, vanwege lichamelijke of mentale kwalen. Stel je daarop in. 

Met de volgende tips schrijf jij de beste tekst voor zorg en welzijn:

1. Géén, ik herhaal, géén jargon. Na de juridische wereld is de zorg misschien wel de tak waar je het snelst verzandt in droog jargon. Al die medische termen. Leuk voor artsen, maar de doorsnee Nederlander kan er niets mee. Mooi woord, bromodosis, maar wij zeggen gewoon: zweetvoeten. Ontkom je echt niet aan jargon? Licht dat dan meteen toe. U krijgt cognitieve gedragstherapie. Dit houdt in dat we kijken welke  gedachten u hinderen. Die gedachten onderzoeken we op waarheid. Zo kunt u oud gedrag afleren en nieuw gedrag aanleren, zodat u gelukkiger wordt. 
2. Denk niet alleen commercieel. Het gaat vooral om de tone-of-voice. Fysiotherapeut in Utrecht nodig? Ik ben een goede fysiotherapeut in Utrecht. Herken je een formulering zoals deze? De loodgieterstijl noem ik het. Loodgieter in …nodig? Hier heeft iemand een hyperfocus op Search Engine Optimalization (SEO). Alles om maar via Google gevonden te worden. Een hypercommerciële manier van denken.Maar voel je je hierdoor aangesproken als je met chronische rugpijn thuiszit? Vergelijk het eens met de volgende: Heeft u last van lichamelijke klachten die u hinderen? Fysiotherapeut Jansen uit Utrecht neemt echt de tijd voor u. U verdient de juiste behandeling, zodat uw klachten uw leven niet langer beheersen. Hiermee sla je twee vliegen in één klap. Je gebruikt de juiste termen om in Google gevonden te worden. Maar bovenal: je gebruikt taal die de mensen een veilig en prettig gevoel geven. Schrijven voor de zorg is schrijven met de juiste tone-of-voice. Ik schreef het al eerder in dit blog. Die tone-of-voice mag overigens ook wel formeel zijn, als je iets schrijft voor zorgmanagers bijvoorbeeld.
3. B1/2. Nee, dat is geen nieuwe politieke partij. B1 en B2 zijn de twee taalniveau’s waarmee je de meeste mensen aanspreekt. Vooral met B1 schrijf je voor bijna iedereen begrijpelijk. Je tekststen zijn goed te lezen voor wie minder hoog is opgeleid, maar zeker niet te simpel voor een hogeropgeleide. Schrijven in B1 houdt in:
   –Alledaagse woorden. Fractuur lijkt een algemeen woord, maar breuk begrijpt echt iedereen.
   –Korte alinea’s. Twee tot vijf regels. Online is een alinea van één regel geen taboe meer.
   –Geen lange of gebroken zinnen. Splits zinnen liever. De directeur, die wegens wanbeleid uit zijn functie was ontheven, huilde uit op de schouder van zijn secretaresse wordt dan: De directeur was ontslagen vanwege wanbeleid. Hij huilde uit op de schouder van zijn secretaresse.
   Moet dat dan altijd, die B1/2? Nee hoor, het hangt uiteindelijk van de tekst af en wie deze moet lezen. Beleidsstukken mogen wel wat ‘academisch’ zijn. Dan kom je in het hogere C1/2 niveau. En schrijf je iets voor laaggeletterden, of mensen die niet zo goed Nederlands spreken? Dan is het misschien beter om in het eenvoudige A1/2 te schrijven.
4. Narrativiteit. Aiai, zojuist adviseerde ik nog om alledaagse woorden te gebruiken, en nu kom ik met deze tongbreker. Vooruit dan maar: verhalen. Dat is een beter woord. Vertel verhalen. De zorg is een wereld van ervaring. Draag dat uit. Hoe ervaart de patiënt de behandeling bij behandelaar X? Hoe is het om aandoening Y te hebben en wat voor invloed heeft het op iemands leven? Feiten en cijfers zijn droog, ze leven niet. Het gaat om de mensen en hun verhalen. In dit blogje vertel ik daar meer over.

Zoek je zelf een ervaren schrijver? Zorg Verwoord verzorgt meeslepende verhalen, scherpe journalistiek, bondige blogs, kritische eindredactie, heldere e-learnings en nog veel meer. Wil je meer weten?