Vaccinatieplicht is een noodzakelijk kwaad
Ik stoor mij aan het gedram van antivaccinatie-activisten. Vaccinatieweigeraars zijn onverantwoordelijke egoïsten die zich laten leiden door pseudowetenschap en kinderachtige denkfouten. Ze eisen rechten op, zonder verantwoordelijkheid te willen dragen. Wel lusten, geen lasten. Ik zie geen andere oplossing dan vaccinatieplicht om een epidemie te voorkomen. (meer…)
Ruim 1,5 miljoen mensen in Nederland hebben een licht verstandelijke beperking (lvb) of zijn zwakbegaafd. Deze groep heeft een IQ tussen de 50 en 85. Door hun beperking lopen zij vaak tegen problemen aan. Schulden, criminaliteit en verslaving komen relatief vaak voor. Gelukkig ontstaan er steeds meer initiatieven om deze mensen bij de samenleving te betrekken en te voorkomen dat zij tussen wal en schip vallen.
Veel tekstschrijvers hebben een specialisatie. Voor mij is het zorg en welzijn, voor anderen onderwijs, kunst en cultuur, economie en ga zo maar door. Het geeft een soort houvast, een identiteit aan jou als schrijver. Een specialisatie is handig, maar staar je er niet blind op. Je echte kwaliteit als schrijver zit vooral in taalgevoel en het vermogen je in te leven in je lezer. Met deze capaciteiten kun je je prima wagen aan een opdracht in een sector waar je weinig of niets vanaf weet.
De zorg gaat automatiseren de komende decennia. Het is onvermijdelijk én broodnodig, willen we de stijgende zorgbehoefte van de Nederlander het hoofd kunnen bieden. Gevoelens van weerzin zijn begrijpelijk. Kan een robot een mens vervangen in de sector als de zorg? En vooral: gaat deze trend banen kosten? Beide vragen kunnen we met ‘nee’ beantwoorden.
Deze week las ik een interessant artikel in
Een goedbetaalde baan bij een bank, marketingbureau of waar dan ook opgeven om in de zorg te werken. De 40 of zelfs 45 al ruim gepasseerd zijn en toch nog een nieuwe weg inslaan. Ze zijn er daadwerkelijk, de mensen die deze stap zetten. Het nieuwe werk is soms zwaar, en het salaris is een stuk lager dan vroeger. Maar dit is niet belangrijk. Wat telt is dat zij nu doen waar hun hart daadwerkelijk ligt.
Netwerken is een must voor iedere zelfstandige. Dat kan op veel manieren, maar het bekendste is natuurlijk de netwerkbijeenkomst. Kennis maken met mensen en daar iets aan over zien te houden, het liefst een duurzame samenwerking. Het is vast aan te leren, maar tot nu toe vind ik het ietwat geforceerd. En wat doe je als je alleen bent op een bijeenkomst waar iedereen elkaar kent?
Wat was er ook alweer aan de hand met mij? Ik slaap nogal slecht. Zo slecht dat professionele hulp nodig is,
Nadat ik twee jaar het schrijven op een laag pitje had gezet, pakte ik het onlangs weer op. Grote plannen, een afgebakende specialisatie: ik ben er klaar voor. Nu de klanten nog. Netwerken zal onvermijdelijk zijn. Dat is voor mij zeker geen straf, kom maar op met die borrels. Er is echter meer nodig. De afgelopen weken ben ik bezig geweest met koude acquisitie: het (per mail) benaderen van potentiële klanten die mij nog niet kennen. En eigenlijk knaagt het een beetje. Werkt dit eigenlijk wel? En ben ik niet gewoon een ordinaire spammer?